Pesten.

Dit lange artikel gaat vandaag over iets heel belangrijks, namelijk PESTEN.
Lees verder wat ik er van vindt en wat mijn ervaringen zijn.


Pesten best wel een gevoelig onderwerp voor heel veel mensen. Ik praat er zelden over, want het is nog steeds een kleine wond, eentje wat niet gouw geneest. Gepest worden is een van de vreselijkste dingen die je als kind kunt meemaken. Als kind wil je niets liever dan bij de groep horen, je geaccepteerd voelen. Als dat niet zo is, en de groep zich tegen je keert, dan begrijp je al heel snel wat eenzaamheid betekend en is.

Mijn ervaring met pesten is, de pester zelf is meestal heel onzeker, en het kan een brutaal en vervelend kind zijn. Waarvan de ouders zeggen 'zo iets doet mijn kind niet!' De meeste kinderen worden dan zelf bang voor de pester en gaan dan mee doen, want tja zelf willen ze natuurlijk ook niet gepest worden!

Ervaring: 

Ik weet zelf hoe het is om gepest te worden! Tegen mij werden er altijd opmerkingen gemaakt, van dat staat je nooit en doe toch eens wat aan je uiterlijk, maar dat was het begin. Toen ik naar de derde klas ging werd het erger! Voor gym werd ik altijd als laatste gekozen omdat ik volgens hun niks kon, of ze wouden me zelfs nooit in het team hebben, dan was het altijd nee hé hebben we haar?  Op geef moment was ik naar de leraar gestapt maar die deed er dus ook helemaal niks aan! Later begonnen ze te zeggen dat ik lesbie was, en echt iedereen bleef uit mijn buurt zelfs mijn vriendinnen, toen kon ik het echt niet meer hebben, ik was gewoon bang om naar gym en zelf naar school te gaan! Ik wist gewoon dat er altijd wel weer commentaar klaar stond voor mij! 

Toen ik naar klas 4 ging ben ik met mijn mentor gaan praten. En we hebben toen met iedereen er over gepraat, maar dan krijg je weer te horen van "nee dat doen wij echt niet!". En dan zakt je moet echt in! 

Ze bieden dan je excuus wel aan en dat het maar een grapje was enz. Maarja ik wist gewoon van mezelf dat het toch weer door gaat! Na een tijdje werd het me allemaal veel te veel!! Ik ben toen in klas helemaal uitgebarsten van woede, ik begon echt tegen de pesters te schelden van hoe ik me voelde! Ik werd apart mee genomen en ik barstte helemaal in huilen uit, alles kwam er toen allemaal uit! Toen die tijd heb ik veel met mijn mentor gepraat. En uit eindelijk de laatste week school voor de zomervakantie, deden ze weer normaal tegen me, echt heel raar! Zelf wist ik gewoon doordat het kwam dat wel allemaal naar een andere school gingen!

Hoe het nu gaat:

Het gaat nu heel goed met mij!! Ik zit nu op een leuke school en ik heb veel leuke en lieve vriendinnen er voor gekregen!! Ik zit gewoon lekker in mijn vel, ik ben echt blij dat ik naar een andere school kon gaan!! Na 4 jaar lang in eenzaamheid en bang om naar school te gaan, is het allemaal weer goed gekomen!! Ik heb nog steeds een wond en die gaat ook niet meer dicht! Het heeft me allemaal zoveel pijn gedaan!

Ik heb gelukkig toen 2 vriendinnen gehad die mij altijd steunde en voor mij opkwamen, ik ben ze hiervoor zo veel dankbaar!! Als ik hun niet had gehad dan was het hoe het nu is nooit gebeurt!

Wie zichzelf op de juiste manier durft te verdedigen, is vanzelf geen gemakkelijk slachtoffer meer.

Het laatste wat ik nog wil zeggen is: 

- Geniet van het leven, het leven heeft je nog zulke mooie en leuke dingen te bieden!! 

- Blijf jezelf, ongeacht wat andere mensen zeggen over je! 

- Een tip van mij wat soms werkte is: bouw een koepel om je heen "Block all the negative energie!"

Ik wil jullie heel erg bedanken voor het lezen van dit artikel! 

xx